PIEŚŃ SŁONECZNA ALBO POCHWAŁA STWORZEŃ

Pieśń słoneczna – najbardziej znany utwór św. Franciszka – nie wywołała dyskusji na temat autorstwa, ponieważ została potwierdzona zarówno w kodeksach zawierających pisma Franciszkowe, jak i we wczesnych biografiach. Autentyczność tej pieśni potwierdza Tomasz z Celano w pierwszym i drugim życiorysie Franciszka. Również św. Bonawentura wspomina o Pieśni słonecznej. Podstawowym jednak świadectwem autentyczności pieśni jest rękopis asyski z XIII w. Pieśń jest cennym przekazem z owych dni, kiedy Franciszek, prawie oślepły, leżał chory i opuszczony w ubogiej chatce z trzciny przy kościele św. Damiana. Pisana w języku starowłoskim, ma niewątpliwe wartości literackie, ale mocniej jeszcze trzeba podkreślić jej wartość religijną. W ustach św. Franciszka pieśń ta była modlitwą człowieka, dla którego tajemnica stworzonego świata przestała być tajemnicą.

1 Najwyższy, wszechmogący, dobry Panie,
Twoja jest sława, chwała i cześć,
i wszelkie błogosławieństwo. (por. Ap 4, 9. 11)

2 Tobie jednemu, Najwyższy, one przystoją
i żaden człowiek nie jest godny wymówić Twego Imienia.

3 Pochwalony bądź, Panie mój,
ze wszystkimi Twymi stworzeniami, (por. Tb 8, 7)
szczególnie z panem bratem słońcem,
przez które staje się dzień i nas przez nie oświecasz.

4 I ono jest piękne i świecące wielkim blaskiem:
Twoim, Najwyższy jest wyobrażeniem.

5 Pochwalony bądź, Panie mój,
przez brata księżyc i gwiazdy, (por. Ps 148, 3)
ukształtowałeś je na niebie jasne i cenne, i piękne.

6 Pochwalony bądź, Panie mój, przez brata wiatr i przez powietrze,
i chmury, i pogodę, i każdy czas,
przez które Twoim stworzeniom dajesz utrzymanie.

7 Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę wodę, (por. Ps 148, 4-5)
która jest bardzo pożyteczna i pokorna, i cenna, i czysta.

8 Pochwalony bądź, Panie mój, przez brata ogień, (por. Dn 3, 66)
którym rozświetlasz noc: i jest on piękny, i radosny, i krzepki, i mocny.

9 Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę naszą matkę ziemię,
która nas żywi i chowa,
wydaje różne owoce z barwnymi kwiatami i trawami. (por. Ps 103, 13-14)

10 Pochwalony bądź, Panie mój, przez tych,
którzy przebaczają dla Twej miłości i znoszą słabości i prześladowania.

11 Błogosławieni ci, którzy je zniosą w pokoju, (por. Mt 5, 10)
ponieważ przez Ciebie, Najwyższy, będą uwieńczeni.

12 Pochwalony bądź, Panie mój, przez naszą siostrę śmierć cielesną,
której żaden człowiek żywy uniknąć nie może.

13 Biada tym, którzy umierają w grzechach śmiertelnych;
Błogosławieni ci, których [śmierć] zastanie w Twej najświętszej woli,
albowiem śmierć druga nie wyrządzi im krzywdy. (por. Ap 2, 11; 20, 6)

14 Chwalcie i błogosławcie mojego Pana, (por. Dn 3, 85)
i dziękujcie Mu, i służcie z wielką pokorą.
Bazylika św. Franciszka w Asyżu

    Bazylika jest pierwszą świątynią kultu i chwały św. Franciszka na ziemi. Wraz z przyległym do niej Świętym Konwentem została ogłoszona głową i matką całego zakonu Minorytów (Grzegorz IX, 22 IV 1230). Opiekują się nią Bracia Mniejsi Konwentualni, którzy przez wzgląd na cześć powszechną i czysty geniusz Świętego zatroszczyli się również o wygląd zewnętrzny całego monumentalnego zespołu, przyozdabiając go cennymi dziełami wszystkich odradzających się sztuk włoskich.
Do Bazyliki Świętego Franciszka wchodzi się przez niższy z dwóch kościołów. Wejście prowadzi z placu dolnego. Nad pięknie ozdobionymi drzwiami widnieje napis: „Odpust zupełny codziennie na zawsze”, który nadaje powagi i świętości temu miejscu. Przechodząc przez kaplicę św. Sebastiana, św. Katarzyny, św. Marcina, Niepokalanego Poczęcia, św. Marii Magdaleny, św. Antoniego i św. Stefana, podziwiamy przepiękne, malowane na ścianach, freski przedstawiające żywoty świętych. Mieszczą się tu dzieła wybitnych architektów i malarzy m.in. Gubbio, Bologna, Bartolo, San Francisco, Martini, Bonino, Giotto, Sermei.
Następnie schodami w dół dochodzi się do grobu Świętego Franciszka. Bardzo prosty wystrój pomieszczenia sprzyja refleksji i modlitwie. Ciało świętego znajduje się w sarkofagu pod kamienną przykrywą. Po zwiedzeniu krypty docieramy schodami do transeptu, zdobionego freskami ucznia Giotta oraz samego artysty. Sklepienie przedstawia sceny, mające na celu unaocznić wartości, którymi kierował się Święty – czystość, ubóstwo, posłuszeństwo.
Kościół górny zbudowany został z białego kamienia w stylu gotyckim. Jego wnętrze zdobi wspaniały portal oraz cykl fresków w 28 obrazach przedstawiających życie Świętego Franciszka. Autorem jest Giotto, który obrazami rozsławił to miejsce na cały świat. Warto wejść również na teren zakonu, aby zobaczyć refektarz (wielki portyk), salę Kapituły i salę Papieską. Najbardziej okazale bryłę katedry widać zza trawnika, na którym widnieje gołąbek i napis PAX (pokój). Oczom naszym ukaże się w całej okazałości 54-metrowa wieża na planie kwadratu, będąca dzwonnicą.

podaruj

Pomnóż z nami
dobro
archiwum Historia
Wydarzenia
Galerie
Akcje