MODLITWY POCHWALNE

Modlitwy składają się głównie z tekstów Pisma św. oraz liturgicznych. Kompozycja ich jest własnością Autora: wybór tekstów, ich kolejność, sposób łączenia. Daty powstania Modlitw pochwalnych nie da się ustalić, można jednak przypuszczać – biorąc pod uwagę wiadomość o odmawianiu ich przez Franciszka przy wszystkich Godzinach brewiarzowych – że zostały ułożone wcześniej, nie w ostatnich latach życia Świętego, kiedy niełatwo mu było modlić się z brewiarza ze względu na chorobę.
Modlitwy są cennym świadectwem ducha Świętego, a głębokie w swej treści zakończenie odsłania tajemnicę jego kontemplacji przymiotów Bożych. Święty Franciszek odmawiał modlitwy pochwalne przy wszystkich godzinach (kanonicznych)dnia i nocy i przed oficjum Błogosławionej Maryi Dziewicy.

1 Święty, święty, święty, Pan Bóg wszechmogący, który jest i który był, i który ma przyjść
(por. Ap 4, 8): I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki. (por. Dn 3, 57)

2 Godzien jesteś, Panie, Boże nasz otrzymać sławę, chwałę i cześć, i błogosławieństwo
(por. Ap 4, 11): I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

3 Godzien jest Baranek, który był zabity, otrzymać moc i bóstwo, i mądrość, i siłę, i cześć,
i chwałę, i błogosławieństwo (Ap 5, 12): I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

4 Błogosławmy Ojca i Syna z Duchem Świętym: I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

5 Błogosławcie, wszystkie dzieła Pańskie, Panu (Dn 3, 57): I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

6 Dajcie chwałę Bogu naszemu wszyscy słudzy Jego i którzy się Boga boicie, mali i wielcy
(por. Ap 19, 5): I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

7 Niech Go pełnego chwały chwalą niebo i ziemia (por. Ps 68, 35):
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

8 I wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi,
i które jest pod ziemią i morze, i co jest w nim (por. Ap 5, 13):
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

9 Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu: I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

10 Jak była na początku i teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

11 Wszechmogący, najświętszy, najwyższy i największy Boże, wszelkie dobro,
największe dobro, całe dobro, który sam jesteś dobry (por. Łk 18, 19),
Tobie pragniemy oddawać wszelką sławę, wszelką chwałę, wszelką wdzięczność,
wszelką cześć, wszelkie błogosławieństwo i wszelkie dobra.
Niech się stanie. Niech się stanie. Amen.
Bazylika św. Franciszka w Asyżu

    Bazylika jest pierwszą świątynią kultu i chwały św. Franciszka na ziemi. Wraz z przyległym do niej Świętym Konwentem została ogłoszona głową i matką całego zakonu Minorytów (Grzegorz IX, 22 IV 1230). Opiekują się nią Bracia Mniejsi Konwentualni, którzy przez wzgląd na cześć powszechną i czysty geniusz Świętego zatroszczyli się również o wygląd zewnętrzny całego monumentalnego zespołu, przyozdabiając go cennymi dziełami wszystkich odradzających się sztuk włoskich.
Do Bazyliki Świętego Franciszka wchodzi się przez niższy z dwóch kościołów. Wejście prowadzi z placu dolnego. Nad pięknie ozdobionymi drzwiami widnieje napis: „Odpust zupełny codziennie na zawsze”, który nadaje powagi i świętości temu miejscu. Przechodząc przez kaplicę św. Sebastiana, św. Katarzyny, św. Marcina, Niepokalanego Poczęcia, św. Marii Magdaleny, św. Antoniego i św. Stefana, podziwiamy przepiękne, malowane na ścianach, freski przedstawiające żywoty świętych. Mieszczą się tu dzieła wybitnych architektów i malarzy m.in. Gubbio, Bologna, Bartolo, San Francisco, Martini, Bonino, Giotto, Sermei.
Następnie schodami w dół dochodzi się do grobu Świętego Franciszka. Bardzo prosty wystrój pomieszczenia sprzyja refleksji i modlitwie. Ciało świętego znajduje się w sarkofagu pod kamienną przykrywą. Po zwiedzeniu krypty docieramy schodami do transeptu, zdobionego freskami ucznia Giotta oraz samego artysty. Sklepienie przedstawia sceny, mające na celu unaocznić wartości, którymi kierował się Święty – czystość, ubóstwo, posłuszeństwo.
Kościół górny zbudowany został z białego kamienia w stylu gotyckim. Jego wnętrze zdobi wspaniały portal oraz cykl fresków w 28 obrazach przedstawiających życie Świętego Franciszka. Autorem jest Giotto, który obrazami rozsławił to miejsce na cały świat. Warto wejść również na teren zakonu, aby zobaczyć refektarz (wielki portyk), salę Kapituły i salę Papieską. Najbardziej okazale bryłę katedry widać zza trawnika, na którym widnieje gołąbek i napis PAX (pokój). Oczom naszym ukaże się w całej okazałości 54-metrowa wieża na planie kwadratu, będąca dzwonnicą.

podaruj

Pomnóż z nami
dobro
archiwum Historia
Wydarzenia
Galerie
Akcje